We wtorek, 13 czerwca 2023 r., pojechaliśmy do Wrocławia na paintball. Gdy dotarliśmy na teren Stadionu Olimpijskiego, obsługa poligonu zaopatrzyła nas w kombinezony, maski, rękawiczki i oczywiście w karabinki. Po przejściu szkolenia podzieliliśmy się na grupy, a następnie wyruszyliśmy do walki. Podczas pierwszej gry doszło do kilku incydentów, m.in. do sabotażu w drużynach czerwonych i zielonych. Łączna liczba poszkodowanych wyniosła pięć osób. Z zainteresowaniem oglądaliśmy nasze siniaki. Krąży pogłoska, że jeden z uczniów pozostał w krzakach na poligonie, ponieważ do tej pory nie pojawił się w szkole :). Po grze wróciliśmy na stację kolejową. Czas, który nam pozostał do odjazdu pociągu, wykorzystaliśmy na mały posiłek i zwiedzenie okolicznych sklepów. Po tak wyczerpującym dniu, w drodze powrotnej niektórzy z nas ucięli sobie drzemkę, a inni układali strategie na kolejne rozgrywki. Nie możemy się już doczekać kolejnej wycieczki.

 

 

13 czerwca br. jedenastu śmiałków z klas pierwszych technikum naszej szkoły stanęło w ortograficzne szranki. Zmagania ze zmorą szkolnych zeszytów składały się z dwóch części. Najpierw uczniowie napisali niezbyt długie i niezbyt trudne dyktando. Mimo tego - nikt nie napisał tekstu bezbłędnie.

W drugiej części konkursu należało wypełnić test, który sprawdzał głównie umiejętność zastosowania znanych reguł ortograficznych i interpunkcyjnych. Niektóre zadania sprawiły wiele kłopotu, jak na przykład poprawne zapisanie adresu (!).

W efekcie komisja wyłoniła trójkę laureatów konkursu. Pierwsze miejsce przypadło zasłużenie Ani Kryger z kl. I c T, drugie Kacprowi Winnickiemu również z tej samej klasy, a podium zamknął Szymon Głowacki z kl. I a T. Zwycięzcy otrzymali drobne nagrody. Mamy nadzieję, że takie spotkania z ortografią chociaż trochę zmniejszą przed nią lęk.  

Nad przebiegiem konkursowych zmagań czuwały panie: Bożena Kędzierska, Sylwia Bawoł i Marzena Kałwak.
 

 

Na początku czerwca, na zaproszenie posła na sejm RP Marka Dyducha, przedstawiciele młodzieży naszej szkoły  złożyli wizytę w sejmie. Oprócz reprezentantów ZSB- E  w grupie zaproszonych byli również uczniowie IV LO w Wałbrzychu. Punktualnie o godz. 1, po drobiazgowych procedurach weryfikujących, przekroczyliśmy biuro przepustek  sejmu i rozpoczęliśmy zwiedzanie najważniejszego gmachu w Polsce. Oprowadzała nas pracownica kancelarii sejmu, do której dołączył poseł Marek Dyduch. Zaczęło się od krótkiej historii polskiego parlamentaryzmu, poprzez opis i wyjaśnienie zawiłych procedur parlamentarnych, aż do  ciekawostek związanych  z bieżącą pracą sejmu.

Byliśmy w miejscach, które do tej pory znaliśmy jedynie z przekazów telewizyjnych i sprawozdań sejmowych.

Niestety, dzień naszej wizyty nie pokrywał się z  dniem obrad plenarnych i z galerii dla publiczności oglądaliśmy jedynie pustą salę. Na  korytarzach nie było tłumów reporterów i  polityków, ale udało nam się dostrzec kilku posłów znanych z telewizyjnych wystąpień.

Po ponad godzinnym pobycie w gmachu sejmu, zostaliśmy zaproszeni do stołówki sejmowej, gdzie zjedliśmy obiad.

Na koniec, żegnając się z nami, Pan poseł podarował nam drobne suweniry  z logo sejmu.

Wykorzystując fakt, że do powrotu pozostało nam jeszcze kilka godzin, odwiedziliśmy muzeum powstania warszawskiego.

Muzeum nie przypomina tego co do tej pory widzieliśmy. Mnóstwo interaktywnych prezentacji, realistyczna scenografia i autentyczne eksponaty  zrobiły na nas niesamowite wrażenie

Droga powrotna minęła bardzo szybko dzięki sympatycznemu towarzystwu kolegów, a zwłaszcza koleżanek z IV liceum w Wałbrzychu, które serdecznie pozdrawiamy.

W podróży towarzyszyli nam jako opiekunowie i po trosze przewodnicy, prof. Paweł Kazimierski i Dariusz Karaszewski.

 

W środę 31 maja 2023 roku reprezentacja ZSB-E wzięła udział w Powiatowej Lidze Lekkoatletycznej szkół ponadpodstawowych, które odbyły się w Świdnicy na stadionie Zespołu Szkół Mechanicznych w Świdnicy. Reprezentacja szkoły dzielnie walczyła i po ogromnej walce osiągnęła następujące rezultaty:

 

100 m:  

• Dawid Redlica  kl. II b T p - 12,16 sek
• Marcin Migas  kl. I BS  - 11,97 sek.            II miejsce indywidualnie
• Volodymyr Prykaza kl. II a T p- 12,19 sek.  

400 m:

• Damian  Rosada kl. I e T p-  1:04,24 min 
• Mateusz Kadela kl. I e T p -  1:06.80 min
• Szymon Tokarczyk kl. II c T p- 1:04,30 min

1500 m:

• Artur Dawid kl. I b T p- 5:28.76 min
• Juljan Neubert kl. I b T p- 5:53.52 min
• Bartosz Karpiński kl. I b T p- 6:00,59

Kula:

• Marcin Wiatrak   kl. IV a T p-  10,90 m          I miejsce indywidualnie
• Martin Wróbel  kl. IV a T p-  8,80 m 
• Damian Skrzypnik kl. II c T p- 8,50 m

               
Skok w dal:

• Piotr Duda  kl. III BS- 5,31 m               III miejsce indywidualnie
• Paweł Lamot  kl. III a T p-  4,84 m 
• Dmytro Petrochak kl. II d T p- 4,96 m

                        
Sztafeta 4 x 100 m:

• Piotr Duda  kl. I b T  
• Dmytro Petrochak kl. II d T p
• Marcin Migas  kl. I BS  
• Dawid Redlica  kl. II b T p    - 0:47,79 sek.  II miejsce

Sztafeta męska przegrała o „włos” z reprezentacją Zespołu szkół Mechanicznych- 0,09 sekundy. Natomiast w łącznej klasyfikacji nasi uczniowie uzyskali łącznie 908 punkty i zajęli II miejsce w powiecie, I miejsce zajęli uczniowie z I Liceum Ogólnokształcącego - 954 punkty. Na III miejscu znalazła się reprezentacja II LO- 899 pkt, IV miejsce- Zespół Szkół Mechanicznych (839 pkt), V miejsce- Zespół Szkół w Żarowie (609 pkt). 

Opiekunem zespołu była Anna Jarzębicka.

 

 

4 czerwca 1989 - 34 lata temu

Zwycięstwo wyborcze „Solidarności”

Porozumienie Okrągłego Stołu z 5 kwietnia 1989 r. mówiło o powołaniu urzędu prezydenta i stuosobowego senatu. Wyznaczało też termin wyborów: do Senatu całkowicie wolnych i do Sejmu, w którym 65% z 460 mandatów było zarezerwowanych dla PZPR. Wyłoniona w ten sposób niższa izba parlamentu zyskała miano sejmu kontraktowego.

Na kampanię wyborczą oddziały Komitetu Obywatelskiego "Solidarność" miały niewiele czasu, a na wydrukowanie każdego plakatu trzeba było zgody cenzury (najpopularniejsze były te z "drużyną Lecha" - Wałęsa, już wtedy traktowany jak symbol walki z komunizmem, ściskał dłoń kandydatowi na posła, oraz te z Garym Cooperem z filmu W samo południe).

W pierwszej turze wyborów, w której wyniku koalicja rządowa wprowadziła do Sejmu zaledwie trzech kandydatów, zanotowano frekwencję 62%. Po drugiej turze, która odbyła się 18 czerwca, opozycja zdobyła 161 mandatów poselskich (wszystkie możliwe do zdobycia) i 99 (ze stu) senatorskich. Żaden z najważniejszych przywódców PZPR nie dostał się do Sejmu.

Marszałkiem sejmu został Mikołaj Kozakiewicz (Zjednoczone Stronnictwo Ludowe) startujący z listy krajowej, na czele Senatu stanął Andrzej Stelmachowski (Obywatelski Klub Parlamentarny). Prezydentem został wybrany przez parlament (zaledwie jednym głosem, i to dzięki pomocy części paralamentarzystów OKP) gen. Wojciech Jaruzelski. 29 lipca parlament zmienił konstytucję i nazwę kraju z Polska Rzeczpospolita Ludowa na Rzeczpospolita Polska, zaś 12 września 1989 r. Sejm zaakceptował rząd utworzony przez Tadeusza Mazowieckiego.

 

 

 

16 czerwca 1898 - 125 lat temu

W Krakowie odsłonięto pomnik Adama Mickiewicza

 

Tego dnia w Krakowie, w setną rocznicę urodzin Adama Mickiewicza, odsłonięto jego pomnik na Starym Mieście. Uroczystość miała silnie patriotyczny charakter. Adam Mickiewicz był dla wielu narodów symbolem piękna i siły kultury słowiańskiej.

Pojawienie się jego pomnika w zdominowanej przez Niemców i Węgrów monarchii Habsburskiej było zwiastunem przyszłego rozpadu tego państwa.

 

 

 

17 czerwca 1696 - 327 lat temu 

Zmarł Jan III Sobieski

17 czerwca 1696 roku w Wilanowie zmarł król Jan III Sobieski. Przyczyną śmierci był atak serca, po długotrwałej chorobie. Pod koniec życia cierpiał między innymi na otyłość, dnę moczanową, kamicę nerkową, nadciśnienie i zapalenie zatok oraz przywleczony z Francji syfilis. Stosowana na tę ostatnią chorobę kuracja rtęciowa doprowadziła w ramach skutków ubocznych do uszkodzenia nerek.

Król Jan III Sobieski pochowany jest na Wawelu w Krakowie. Jego serce spoczywa w kaplicy królewskiej (bł. Anioła z Akry) w kościele kapucynów w Warszawie. Tron po Janie III Sobieskim przypadł Augustowi II Mocnemu, z saskiej dynastii Wettynów.

 

 

 

17 czerwca 1793 - 230 lat temu

Ostatni Sejm I Rzeczypospolitej

Sejm w Grodnie zwołany na 17 czerwca 1793 okazał się być ostatnim Sejmem I Rzeczypospolitej. Jego przebieg był w pełni kontrolowany przez rosyjskiego dyplomatę Jakuba Sieversa. Sejm odbywał się po przegranej wojnie z Rosją z poprzedniego roku i po przystąpieniu króla Stanisława Augusta Poniatowskiego do konfederacji targowickiej.

Na Sejmie ustalono cesję mniej więcej połowy ziem Wielkiego Księstwa Litewskiego oraz Ukrainy (województwa mińskie, kijowskie, bracławskie i podolskie) na rzecz Rosji oraz Wielkopolski, ziemi Sieradzko-Łęczyckiej i części Mazowsza na rzecz Prus. Postanowienia Sejmu grodzieńskiego stały się bezpośrednią przyczyną wybuchu powstania kościuszkowskiego.

Katarzyna II Wielka przysłała napisany przez siebie projekt wieczystego sojuszu Polski i Rosji, który został przedstawiony posłowi rosyjskiemu Jakobowi Sieversowi przez upokorzonych posłów jako prośba narodu polskiego. 14 października 1793 projekt przeszedł „jednogłośnie” (nikt nie odważył się odezwać). W jego efekcie jak powiedział jeden z posłów Polska stała się prowincją rosyjską. Większość posłów była przekupiona i zastraszona.

 

 

 

18 czerwca 1815 - 208 lat temu 

Bitwa pod Waterloo 

Bitwa pod Waterloo – starcie zbrojne, do którego doszło 18 czerwca 1815 roku i było ostatnią bitwą Napoleona Bonaparte. Były cesarz Francuzów powrócił niespodziewanie z wygnania na Elbie i objął rządy na okres 100 dni. W krótkim czasie zebrał ponad 100-tysięczną armię, z którą ruszył w kierunku Brukseli, gdzie stały nierozwiązane jeszcze armie VI koalicji: angielska Wellingtona i pruska Blüchera. Po dwóch zwycięskich starciach 16 czerwca pod Quatre Bras i Ligny Napoleon stanął oko w oko z Wellingtonem pod Waterloo. Zwycięska początkowo bitwa po nadejściu armii Blüchera przemieniła się w klęskę, a armia francuska przestała istnieć. Napoleon musiał ponownie abdykować w dniu 22 czerwca. 

Bitwa, jedna z najważniejszych bitew w dziejach świata, legła u podstaw nowego porządku, który na podstawie postanowień kongresu wiedeńskiego miał panować w Europie przez całe następne stulecie. 

W bitwie pod Waterloo walczył liczący 225 osób polski oddział złożony z tych żołnierzy, którzy wcześniej służyli w 1 Pułku Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej i w 3 Pułku Eklererów Gwardii Cesarskiej. Zostały one wcielone do dywizji generała Édouarda de Colberta. Polacy jako jedyni mogli zachować swoje mundury koloru granatowego z karmazynowymi wyłogami, podczas gdy inne szwadrony używały mundurów czerwonych z wyłogami granatowymi. Dowódcą polskiego szwadronu był pułkownik Paweł Jerzmanowski, który wcześniej towarzyszył Napoleonowi podczas jego zesłania na Elbie.

 

 

 

20 czerwca 1815 - 208 lat temu 

Proklamowanie utworzenia Królestwa Polskiego

Królestwo Polskie powstało w konsekwencji obrad kongresu wiedeńskiego. Obejmowało terytoria dawnego Księstwa Warszawskiego (bez zachodniej Wielkopolski, Torunia i Bydgoszczy). W jego skład nie wszedł też Kraków, gdyż mocarstwa kongresowe nie życzyły sobie, by granice Królestwa obejmowały dwie historyczne stolice Polski.

Królestwo Polskie związane było z Imperium Rosyjskim unią personalną — car był jednocześnie królem Polski. W imieniu cara władzę w Warszawie sprawował namiestnik. Pierwszym (1815-1826) był gen. Józef Zajączek.

Królestwo posiadało własną konstytucję nadaną 27 listopada 1815 r. Gwarantowała ona Królestwu Polskiemu integralność terytorialną, własny sejm, system monetarny, oświatę, sądownictwo, rząd (Rada Administracyjna) i własne wojsko.

Monarcha prowadził niezależną politykę zagraniczną, był zwierzchnikiem sił zbrojnych, miał prawo mianować wyższych urzędników, wreszcie miał prawo weta wobec uchwał sejmowych.

Królestwo Polskie przetrwało 15 lat. Na mocy postanowień kongresowych i  konstytucji ostatnimi królami Polski byli: Aleksander I (1815-1825) i Mikołaj I (1829-1831). Mikołaja zdetronizował sejm 25 stycznia 1831 r.
Kres istnienia Królestwa Polskiego przyniósł upadek Powstania Listopadowego, jednak tytuł królów Polski Romanowowie nosili do 1916r.

 

 

 

28 czerwca 1956 - 67 lat temu

Poznański Czerwiec (Czerwiec ’56)

Poznański Czerwiec (Czerwiec ’56) – pierwszy w PRL strajk generalny i demonstracje uliczne, które miały miejsce w końcu czerwca 1956 w Poznaniu. Protesty zostały krwawo stłumione przez wojsko i milicję, a samo wydarzenie było przez propagandę PRL bagatelizowane jako „wypadki czerwcowe” lub przemilczane. Obecnie przez część historyków i uczestników Czerwiec ’56 bywa określany także jako poznański bunt, rewolta oraz powstanie poznańskie.

Strajk wybuchł rankiem 28 czerwca (w tzw. czarny czwartek) Zakładach Przemysłu Metalowego H. Cegielski Poznań (w latach 1949–1956 noszących nazwę Zakłady im. Józefa Stalina Poznań – w skrócie ZISPO) i przerodził się w spontaniczny protest Wielkopolan przeciw władzy. 

Do stłumienia powstania użyto 10 tys. żołnierzy i 400 czołgów. Oddziałami Ludowego Wojska Polskiego dowodził wywodzący się z Armii Czerwonej generał Stanisław Popławski. W 2006 roku dr Łukasz Jastrząb ogłosił zweryfikowaną listę 57 zabitych i zmarłych w wyniku odniesionych ran[3]. Jego badania potwierdził w 2007 roku Instytut Pamięci Narodowej, który ponadto uzupełnił listę Łukasza Jastrząba o nazwisko Andrzeja Styperka zmarłego w 1964 roku w wyniku postrzału kręgosłupa, do którego doszło w Czerwcu 1956. 80% ofiar śmiertelnych nie brało czynnego udziału w zajściach – ich śmierć spowodowana była bezładną strzelaniną, także ze strony osób cywilnych, które weszły w posiadanie broni.

Wydarzenia poznańskie odbiły się głośnym echem w kraju i na świecie. Wywołała je słabość ekonomiczna wprowadzonego siłą przez PZPR systemu politycznego i gospodarczego. Szczególnie było to widoczne w uważanym za wzór gospodarności Poznaniu i Wielkopolsce. Wypadki były szokiem dla obu stron: zarówno dla władz komunistycznych, jak i dla spacyfikowanych robotników, którzy zgodnie z oficjalną propagandą mieli być „klasą rządzącą”. Wydarzenia w Poznaniu spowodowały przyspieszenie procesów demokratyzacji w państwie. Wnioski płynące z doświadczeń poznańskiego Czerwca odegrały wielką rolę w procesie dojrzewania tzw. przemian październikowych w państwach demokracji ludowych. Przyspieszyły proces dojrzewania politycznego wielu ludzi. Można przypuszczać, że wydarzeniom poznańskim zawdzięczamy, iż „przewrót październikowy” w Polsce miał charakter bezkrwawy, w przeciwieństwie np. do Węgier, gdzie Armia Radziecka krwawo stłumiła Powstanie węgierskie 1956 (23 października – 11 listopada 1956).

 

Dnia 1 czerwca rozpoczęły się w naszej szkole egzaminy zawodowe.

Wszystkim zdającym życzymy powodzenia!!!

 

 

 

 

Informujemy, że w sekretariacie szkoły są do odbioru dyplomy technika. 

Zapraszamy od poniedziałku do piątku w godzinach 7:30 - 15:30.

 

W środę 24 maja 2023 roku zostały rozegrane powiatowe zawody w piłce siatkowej plażowej. Reprezentacja naszej szkoły na początku trafiła na mało wymagających przeciwników z Technikum Ortopedycznego oraz Technikum Weterynaryjnego, co pozwoliło nam wygrać oba mecze po 2:0. W kolejnym meczu trafiliśmy na mocną drużynę z Zespołu Szkół ze Strzegomia i przegraliśmy 0:2. Ostatnim meczem było spotkanie z Zespołem Szkół nr 1 ze Świdnicy. Po wyrównanym meczu przegraliśmy 1:2 i ostatecznie zajęliśmy 5-6 miejsce. Potraktowaliśmy te zawody jako trening przed rozgrywkami w następnych latach.

Zespół Szkół Budowlano-Elektrycznych reprezentowali:

• Jan Kawałko kl. III b t p,
• Michał Kustra kl. II d T p,
• Marek Zieliński kl. I b T p.  

Opiekunem drużyny była Anna Jarzębicka.

 

Wykorzystując piękną majową pogodę uczniowie klas 3aT, 3dT, 4dT i 2aT wyruszyli na 3 dniową wycieczkę do Szklarskiej Poręby.

W dniach 22-24.05 wędrowali szlakami Gór Izerskich i Karkonoszy przechodząc łącznie ponad 20 km.

W czasie wycieczek zwiedzali Wodospad Szklarki, Szklarską Porębę Dolną, Białe Skały, Białą Dolinę w Szklarskiej Porębie oraz dawną kopalnie kwarcu.

Poznawali historię Szklarskiej Poręby, a także zasady poruszania się po szlakach turystycznych. W czasie wycieczek zostali też zapoznani przez przewodnika z aplikacjami turystycznymi oraz sposobem korzystania z map i aplikacji w terenie. 

Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji z wyjazdu :)

 

 

Sprawdzenie stanowisk na egzamin maturalny z informatyki na poziomie rozszerzonym odbędzie się w dniu 19 maja 2023r. w godzinach od 12:00 do 13:00 w sali 26 bud. A.

 

W dniach 20 i 21 kwietnia uczniowie naszej szkoły z klas: 4aTp, 4cTp, 2dTp, 2cTp wzięli udział w wycieczce do Krakowa i Oświęcimia.

Zwiedzanie rozpoczęliśmy od poznania fabryki Oskara Schindlera, następnie obejrzeliśmy: Rynek, historyczne centrum miasta, Muzeum Sukiennice, Wawel, Prywatne Apartamenty króla, Katedrę, Dzwon Zygmunta, groby królewskie. Drugi dzień rozpoczęliśmy od spaceru po żydowskiej dzielnicy Kazimierz. Następnie czekała nas 4 godzinna wyprawa  do Muzeum Auschwitz- Birkenau. Wrażenia nie do opisania – ale na pewno do przeżycia i refleksji. Zapraszamy do obejrzenia zdjęć. 

Święto Narodowe Trzeciego Maja – polskie święto państwowe obchodzone 3 maja ustanowione w 1919 i ponownie w 1990.

3 maja 1791 w Rzeczypospolitej Obojga Narodów uchwalono jedną z pierwszych na świecie konstytucj. Wyprzedziła ona m.in. konstytucję francuską. Konstytucja została uchwalona przez Sejm Czteroletni, który został zwołany w październiku 1788.

Uchwalenie Konstytucji 3 maja zostało uznane za święto już 5 maja 1791.

W okresie zaborów Polski obchodzenie rocznic Konstytucji 3 maja było zakazane przez wszystkich zaborców. Polacy, którzy odważyli się obchodzić publicznie to święto, byli karani.

Uroczyste obchody rocznicy Konstytucji 3 maja organizowano w latach 1916–1918 w wielu miastach Królestwa Polskiego (najliczniejsze w Warszawie w 1916) po ewakuacji władz rosyjskich i bieżeństwie rosyjskiej ludności cywilnej, przeprowadzonym w 1915.

Po odzyskaniu niepodległości w 1918, rocznica Konstytucji 3 maja została uznana za święto narodowe uchwałą Sejmu Ustawodawczego z 29 kwietnia 1919.

Po II wojnie światowej obchodzono je do 1946, kiedy w wielu miastach doszło do krwawych demonstracji studenckich. Od tego czasu władze zabroniły publicznego świętowania, a próby manifestowania były często tłumione przez milicję

Święto Narodowe Trzeciego Maja przywrócono ustawą z 6 kwietnia 1990 (weszła w życie 28 kwietnia).  Obecnie obchodzone jest bardzo uroczyście.

 

 

Flaga polska przy domu

Dzień 2 maja

Państwa  Polska

Zwyczaje przywieszanie Flagi RP do drzewca

Znaczenie szacunek dla symbolu Polski

Symbole flaga RP

Podobne święta Dzień Polonii i Polaków za Granicą

 

 

 

Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej – polskie święto wprowadzone na mocy ustawy z 20 lutego 2004, obchodzone między świętami 1 maja i 3 maja (Świętem Narodowym 3 Maja). Tego samego dnia obchodzony jest Dzień Polonii i Polaków za Granicą.

Międzynarodowy Dzień Solidarności Ludzi Pracy, popularnie zwany Świętem Pracy lub po prostu 1 Maja – międzynarodowe święto klasy robotniczej, obchodzone od 1890 corocznie 1 maja. W Polsce Święto Pracy jest świętem państwowym od 1950 r.

Święto wprowadziła w 1889 II Międzynarodówka dla upamiętnienia wydarzeń z pierwszych dni maja 1886 w Chicago, w Stanach Zjednoczonych podczas strajku będącego częścią ogólnokrajowej kampanii na rzecz wprowadzenia 8-godzinnego dnia pracy.

Na ziemiach polskich pierwsze obchody miały miejsce w 1890 i odbywały się niejednokrotnie wbrew woli zaborców współorganizowane m.in. przez działaczy II Proletariatu.

Wniosek o ustanowienie 1 maja jako powszechne w całej Polsce święto pracy, z prawem do dnia wolnego, był omawiany w Sejmie Ustawodawczym w 1919 roku.

W czasach PRL organizowano tego dnia pochody pierwszomajowe, które miały upamiętniać ważne wydarzenia dla środowiska robotniczego. 

Po 1945 r. przejmujący władzę w Polsce komuniści próbowali początkowo nawiązywać do przedwojennego schematu (np. obecność mszy świętej w programach uroczystości), ale powoli nasilał się proces odgórnego planowania całej ceremonii i traktowanie tego dnia jako święta państwowego, który stawał się obowiązkowym rytuałem. 

W latach 80 nielegalne demonstracje pierwszomajowe organizowała w opozycji do oficjalnych obchodów podziemna Solidarność. Święto Pracy było jednym z najważniejszych świąt w PRL-u, miało ono również szczególną wagę dla nazewnictwa w tym okresie. Nazwę imienia „1 maja” nosiło wiele ulic i placów Polski. 
 

 

w dniu 28.04.2023r. obyła się uroczystość zakończenia roku szkolnego klas maturalnych w ZSB-E.

W tym roku szkołę ukończyło 70 absolwentów, kształcących się w zawodach: technik budownictwa, technik elektryk, technik elektronik, technik informatyk. Wychowawcami tych klas byli pani profesor Małgorzata Szczepańska (IVa Tg), pani profesor Marzena Kałwak (IVb Tg), pan Jarosław Klimkowski (IVc Tg).

Najlepsi uczniowie odebrali naggrody i wyróżnienia z rąk dyrektora szkoły pana Rafała Fasugi.

W tym roku statuetka dla Najlepszego Absolwenta ZSB-E trafiła do Aleksandry Duniewskiej.

Nagrody za dobre wyniki w nauce uzyskali:

• Aleksandra Duniewska
• Maja MIchalik
• Kornelia Zarębińska
• Jakub Tomczak
• Bartosz Chrąchol

Nagrodę dla trzech najlepszych absolwentów w zawodzie technik elektryk (nagrody ufundowane przez firmę SPIE Stangl Technik) otrzymali:

• Wojciech Synoś
• Dawid Podhorodecki
• Daniel Worobiec

Nagrody za pracę na rzecz środowiska szkoły otrzymali:

• Maja Michalik
• Aleksandra Duniewska
• Kornelia Zarębińska
• Wiktoria Chomiszczak
• Sławomir Skapski

Nagrody za reprezentowanie szkoły w zawodach sportowych otrzymali:

• Jakub Stadnik
• Kordian Stramek
• Mateusz Fąfara
• Michał Lech
• Damian Łukasiewicz
• Michał Grobelny
• Dawid Pienio
• Dawid Podhorodecki
• Daniel Worobiec

Nagrody dla absolwentów ufundowane były przez Radę Rodziców. Patronacka firma Sonel, uczniowie klas przedmaturalnych nie zapomnieli o maturzystach, przygotowując dla nich okolicznościowe upominki.

 

 

Tegorocznych Maturzystów prosimy o zapoznanie się z listami na egzaminy pisemne oraz harmonogramem matur ustnych w 2023r. 

Szczegóły na stronie.